w następstwie

См. также в других словарях:

• Бальцер, Освальд Мариан — У этого термина существуют и другие значения, см. Бальцер. Освальд Мариан Бальцер польск. Oswald Marian Balzer …   Википедия

• różdżka — Jak(by) za dotknięciem, skinieniem (czarodziejskiej) różdżki «o czymś, co zmieniło się, zmieni się na lepsze w sposób nagły, natychmiastowy, bez długotrwałych wysiłków i starań»: Pierwszy wstrząs po zetknięciu z rzeczywistością powojenną byłby… …   Słownik frazeologiczny

• anewryzm — m IV, D. u, Ms. anewryzmzmie; lm M. y med. «workowate uwypuklenie tętnicy powstałe wskutek rozciągnięcia lub uszkodzenia jej ścianki, zwykle w następstwie kiły, miażdżycy i urazów; tętniak» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• bezpłodność — ż V, DCMs. bezpłodnośćści, blm 1. med. «niezdolność dojrzałego osobnika płci męskiej lub żeńskiej do rozrodu, będąca następstwem wad rozwojowych (wrodzona) lub powstająca w następstwie urazów, zaburzeń hormonalnych i in.; niepłodność» 2.… …   Słownik języka polskiego

• bębnica — ż II, blm med. «duża zawartość gazu w przewodzie pokarmowym wskutek połykania powietrza lub fermentacji treści pokarmowej, a także w następstwie niedrożności jelit; wzdęcie» …   Słownik języka polskiego

• czkawka — ż III, CMs. czkawkawce, blm «urywane odgłosy wydawane w następstwie ostrych wdechów, spowodowanych okresowymi, nagłymi, krótkimi skurczami przepony» Męcząca czkawka. Czkawka pijacka. Czkawka przedśmiertna. Napad czkawki. Dostać czkawki. Czkawka… …   Słownik języka polskiego

• diatermia — ż I, DCMs. diatermiamii; lm D. diatermiamii (diatermiamij) med. «metoda leczenia za pomocą prądów wysokiej częstotliwości i wysokich napięć wytworzonych w odpowiednim aparacie; polega na przegrzewaniu tkanek (w następstwie zmiany energii… …   Słownik języka polskiego

• flebolit — m IV, D. u, Ms. fleboliticie; lm M. y med. «kamień w naczyniach żylnych (głównie w żylakach), powstały w następstwie zakrzepu przez odkładanie się wapnia» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• krótkowzroczność — ż V, DCMs. krótkowzrocznośćści, blm «wada wzroku spowodowana wydłużeniem gałki ocznej, w następstwie czego występuje zogniskowanie obrazu przed siatkówką» przen. «brak zdolności przewidywania» Krótkowzroczność projektantów mody …   Słownik języka polskiego

• krwiomocz — m II, D. u, blm med. «krew w moczu występująca w następstwie uszkodzenia mechanicznego nerek lub dróg moczowych, schorzeń tych narządów oraz w ciężkich stanach szkorbutu u dzieci» …   Słownik języka polskiego